Μπριάν, Αριστίντ

(Aristide Briand, Νάντη 1862 – Παρίσι 1932). Γάλλος πολιτικός. Παρουσιάστηκε στην πολιτική ως εκπρόσωπος του σοσιαλιστικού κόμματος (ιδρύοντας, μαζί με τον Ζορές, την εφημερίδα Humanite), αργότερα όμως αποχώρησε μαζί με τον Μιλεράν και τον Βιβιανί. Υπουργός Δημόσιας Εκπαίδευσης το 1906, έγινε πρωθυπουργός το 1910, υπουργός Δικαιοσύνης το 1912 και τό 1914. Πάλι πρωθυπουργός και υπουργός Εξωτερικών από το 1915 ως το 1917, προώθησε και πέτυχε σε σημαντικό βαθμό τη στενή συνεργασία μεταξύ των συμμάχων. Ήταν ένας από τους πιο αποφασιστικούς υποστηρικτές της αγγλογαλλικής απόβασης στη Θεσσαλονίκη για το άνοιγμα Βαλκανικού μετώπου εναντίον των Κεντρικών Δυνάμεων. Μετά τον A’ Παγκόσμιο πόλεμο έγινε πολλές φορές πρωθυπουργός και υποστήριξε πολιτική προσέγγισης με τη Γερμανία. Προς την κατεύθυνση αυτή, ο Μ. θεώρησε επιτυχία τη σύναψη του συμφώνου του Λοκάρνο (1925). Μέσα στο «πνεύμα του Λοκάρνο» περιλαμβάνεται επίσης η σύναψη του συμφώνου που, απ’ αυτόν και τον Αμερικανό υπουργό των Εξωτερικών, ονομάστηκε σύμφωνο Μπριάν-Κέλογκ, που υπογράφτηκε αργότερα και από άλλα ευρωπαϊκά κράτη και με το οποίο οι μετέχοντες σ’ αυτό αναλάμβαναν την υποχρέωση να λύνουν τις μεταξύ τους διαφορές χωρίς προσφυγή στον πόλεμο (1928). Ο Μ. υπήρξε φυσιογνωμία πρώτου μεγέθους στον διεθνή πολιτικό κόσμο της περιόδου μεταξύ των δύο παγκοσμίων πολέμων. Του αναγνωρίζεται η τιμή ότι προώθησε τη διαρκώς στενότερη συνεργασία μεταξύ των ευρωπαϊκών κρατών αν και το σχέδιό του περί Πανευρώπης απέτυχε εξαιτίας της αντίδρασης πολλών ευρωπαϊκών κυβερνήσεων. Παραιτήθηκε από υπουργός Εξωτερικών της κυβέρνησης Λαβάλ λίγο πριν από τον θάνατό του. Έγινε 25 φορές υπουργός και 11 φορές πρωθυπουργός. Ο Γάλλος πολιτικός Αριστίντ Μπριάν υπήρξε μία από τις σημαντικότερες μορφές στη διεθνή πολιτική σκηνή, κατά την περίοδο των δύο Παγκοσμίων πολέμων.